ارزیابی سمیت تحت حاد و تحت مزمن عصاره آبی چای کوهی بر موش صحرایی

سابقه و هدف: گیاه چای کوهی (stachys lavandulifolia vahl) به سبب اثرات درمانی مختلف از جمله اثرات ضد اضطراب، در بیماری های روماتیسمی، تومورهای ژنیتال و زخم های سرطانی مفید است و دارای اثرات جانبی بر کبد و کلیه است. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی اثرات سمی عصاره آبی چای کوهی بر موش های صحرایی در مدل های تحت حاد و تحت مزمن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 30 موش صحرایی در 5 گروه شامل یک گروه شاهد و چهار گروه مورد، برای 14 روز تحت تزریق داخل صفاقی (ip یا intra protaneal) عصاره آبی گیاه چای کوهی با دوزهای 50، 100، 150 و 200 mg/kg قرار گرفتند. در روز 8 مطالعه، از هر گروه 6 سر موش، 3 سر به منظور مطالعه تحت حاد و در روز 15، 3 سر دیگر به منظور مطالعه تحت مزمن مورد بررسی آزمایش های alt (alanine transaminase)، ast (aspartate aminotransferase)، alp (alkaline phosphatase)، gsh (glutathione)، cr (creatinine) و bun (blood urea nitrogen) قرار گرفتند و با هم مقایسه شدند. یافته ها: در مطالعه تحت حاد ast و alt در دوز mg/kg 100، bun در دوزهای mg/kg 100 و mg/kg 200، gsh در همه دوزها (به جز دوز mg/kg 150) با گروه شاهد اختلاف معنی دار داشتند (05/0 > p). در مطالعه تحت مزمن فقط ast در دوز mg/kg 200 با گروه شاهد اختلاف معنی دار داشت (05/0 > p). استنتاج: عصاره آبی چای کوهی اثرات توکسیک شدید بر کبد و اثرات توکسیک ضعیف تر بر کلیه ها دارد و لازم است مصرف این گیاه در بین عموم با احتیاط صورت گیرد.